سعید معنوی،روزنامه نگار،روزنامه مردمسالاری،20 مرداد 93 طبق آیین نامه داخلی شوراها، کمتر از یک ماه دیگر انتخاب رئیس شورای شهر تهران به عنوان مهمترین شورای شهر کشور برگزار خواهد شد. پیش از این تصور می شد شورای چهارم با توجه به بافت اعضا و صف آرایی دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب، شورایی متشنج و صرفاً سیاسی باشد تا جایی که برخی از اهل سیاست سرنوشتی بهتر از شورای اول برای آن پیش بینی نمی کردند. پیش بینی ای که کاملاً برعکس درآمد و شورای چهارم در یکساله نخست کاری خود نشان داد که علی رغم حضور اعضایی با سوابق به نسبت تند سیاسی؛ شورایی آرام، متین و کارشناسی است که دغدغه دفاع از حقوق مردم را دارد. ارتباط خوب اعضا و همگرایی در مسائل مبتلابه مدیریت شهری، تعامل نزدیک با دولت و مجلس، پرهیز از مسائل حاشیه ای و پرداختن به مسائل کارشناسی، دقت نظر و حساسیت نسبت به حقوق مردم، شورای چهارم را از شوراهای قبلی متمایز کرد و پیش بینی بدبینانة شباهت سرنوشت این شورا به شورای نخست را محقق نساخت. اگر بخواهیم عملکرد یکسالة شورای چهارم را به دیدة انصاف بنگریم تردید نخواهیم کرد که بخش اصلی این رویکرد موفق حاصل کاریزما، هوش، دقت نظر و فراجناحی نگریستن رئیس آن است. احمد مسجدجامعی که سوابق فرهنگی اجتماعی اش بر هیچ اهل فرهنگی پوشیده نیست با کوله باری از تجربه های اجرایی و سابقة 6 ساله حضور در شورا شهریورماه 92 با 16 رأی بر مسند ریاست نشست و برخلاف تصور اصلاح طلبان و اصولگرایان با منش اخلاقی خویش حواس اعضا را از مسائل سیاسی به مسائل اجتماعی چون سلامت مردم، هویت تاریخی فرهنگی، برنامه پذیر کردن و نظارت مستمر بر فرآیند عملکرد شهرداری معطوف کرد. کاریزمای شخصیتی، انعطاف پذیری، حُسن خلق، فروتنی و برخورد دموکراتیک مسجدجامعی در این یکسال چنان بود که همه اعضای شورا از هر دو جناح برآن اذعان دارند. این نوع مدیریت، کار را برای دیگر نامزدهای احتمالی و حتی مهدی چمران، نامزد احتمالی اصولگرایان، بسیار سخت کرده است. در یک عبارت مسجدجامعی را می توان «اصول طلبی اصلاح گرا» دانست که منافع مردم را با
گرایش های سیاسی معاوضه نکرد و البته از شخصیت فرهنگی و پیشینة خانوادگی او نیز چنین چیزی انتظار می رفت. تأثیر این شیوه مدیریتی سبب شد که دکتر محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، هنگام سخنرانی در صحن علنی شورا، مدیریت فعلی شورا را الگویی برای دولت و مجلس و دیگر نهادها بداند. با این همه، منش اخلاقی، اطلاعات وسیع، جامعیت و احاطة مسجدجامعی در حوزه های شهری، تاریخی و فرهنگی بیشترین تأثیر را در اردوگاه اصولگرایان گذاشته است. اصولگرایانی که با نظرات مختلف به 3 نامزد یعنی مهدی چمران، مرتضی طلایی و سروری می اندیشیدند. اما اغلب آنها به این نکته واقفند که طلایی و سروری هرگز کاریزمای شخصیتی و اجماع اعضای شورا را همراه ندارند و کار مهدی چمران نیز بسیار دشوار است زیرا این شورا با منش اخلاقی و دموکراتیک مسجدجامعی در ادارة جلسات خو کرده و اعضایی که واژه های مشهور مسجدجامعی چون «جانم و عزیزم» را بارها شنیده اند و به راحتی وقت گرفته اند و نظرات خود را گفته اند دیگر زیر بار نحوه ادارة خشک، بی روح، سیاسی و جناحی جلسات دوره های دوم و سوم نخواهند رفت. از این رو عدة معدودی از اصولگرایان صاحب نظر و منصف به لحاظ منطقی و شرعی بدون تردید مسجدجامعی را به عنوان رئیس شورا برمی گزینند و عدة دیگری که همواره محو در تصمیم های جناحی اند حتی اگر برحقانیت و توانایی رئیس فعلی ایمان داشته باشند به کاندیدای مقابل رأی خواهند داد. از سوی دیگر به نظر می رسد یکی دو نفر از اصلاح طلبان شورا که زمانی به ریاست مسجدجامعی تردید داشتند یا خودشان را در قد و قواره ریاست شورا می دانستند امروز به این نکته واقفند که تنها و تنها گزینة اصلاحات که می تواند شورا را متعادل و آرام به پیش برد احمد مسجدجامعی است. افکارسنجی ها نیز بیانگر آن است که مسجدجامعی با توجه به گرایش های فرهنگی تاریخی و ارتباط مردمی با اقشار مختلف جامعه، در میان مردم بسیار مجبوب است. او یکی از معدود مدیران کشور است که هنوز در یکی از مناطق پایین شهر اجاره نشینی می کند و راننده و محافظ شخصی ندارد. برنامه هفتگی روزهای جمعه با عنوان کشف تهران و تلاش شبانه روزی رییس شورا برای زنده نگه داشتن هویت های در حال تخریب شهر از ایده های ابتکاری در دورة چهارم شوراست که اهالی رسانه و مردم تهران و دیگر علاقه مندان در سایر نقاط کشور را به خود جلب کرده است. بدین ترتیب پیش بینی می شود رئیس فعلی شورا این بار با رأی بالاتری بر کرسی مهمترین شورای کشور تکیه زند. رئیس اخلاقمداری که یک «اصول طلب اصلاح گرا» ست و کار شورا با آرامش و طمأنینه جلو می برد؛ آرامشی که به مردم شهر نیز منتقل می شود. |
http://mardomsalari.com/Template1/Article.aspx?AID=29651
