کیفیت تجربه

مهدی بهلولی،روزنامه اعتماد،14 تیر 93

چند روز پیش رفته بودم مدرسه،نمره های آزمون های خرداد را به مدیر تحویل دهم. یکی از مدیران گذشته منطقه و نیروی ستادی آموزش و پرورش،که چند سال پیش بازنشسته شده بود برای انجام کاری پیش مدیر آمد. پس از کمی احوال پرسی و از این ور و آن ور سخن گفتن،گفت که فلان رییس در آموزش و پرورش،چند ماه پیش به من زنگ زده و بسیار اصرار کرده که برگردم به آموزش و پرورش و کمک کار ایشان باشم. اما من پاسخ داده ام که از پنج شش سال پیش و از زمان بازنشستگی دارم کارهای ساخت و ساز ساختمان انجام می دهم و از فضای آموزش و پرورش دور افتاده ام. می گفت خیلی اصرار کرد اما نرفتم. همین جور هم که داشت صحبت می کرد دو سه تا بحث آموزشی به میان آمد که نشان می داد طرف بیش از این که نیرویی کیفی و فکری به حساب آید بیشتر مشغول کارهای اجرایی و مالی بوده و چندان با ریزه کاری های آموزشی و کارکردها و چالش های آن،آشنایی دقیقی ندارد. نمره ها را تحویل دادم و از دفتر مدیر بیرون آمدم. با خود فکر می کردم این بحث بهره گرفتن از نیروهای باتجربه و بازنشسته هم، بحث ساده و آسانی نیست و باریک اندیشی های خود را دارد. از یک سو نباید گذاشت که یک نیروی با تجربه و بازنشسته،سراسر کنار رود و با بریدن از گستره ی کاری خود،همه ی تجربه های ارزنده و مفید چند ساله اش را با خودش ببرد، اما از سوی دیگر هم،تجربه و بازنشستگی نباید امتیازی ویژه به شمار آید آن گونه که چون طرف چند سالی در سازمانی بوده و دوست و آشنای زیادی در آنجا دارد با وجود بی انگیزگی و خستگی و بریدگی،دوباره باید برگردد و جای نیروهای جوان را بگیرد که چه بسا از توان و نوآوری بیشتری برخوردار باشند. نام این کار را هم بگذاریم "استفاده از تجربه".

 باری،چندی پیش گزارشی می خواندم از یکی از واپسین پژوهش هایی که در زمینه ی آموزش انجام گرفته و در آن ادعا شده بود که در کار آموزش،تنها پنج سال نخست کاری،کافی است تا آموزگار به تجربه های بایسته دست یابد و سال های دیگر،برای او چندان چیز تازه ای دربرنخواهد داشت. نمی خواهم این سخن را مطلق کنم و فراگیری بخشم اما همین که دولت ها هم هر چهار پنج سال یک بار،دگرگون می شوند خود می تواند نشانه ای باشد بر درستی این سخن. به هر رو بهتر است درباره ی بهره گرفتن یا نگرفتن از نیروهای بازنشسته،حکم کلی صادر نکرد و درباره هر شخص،جداگانه به کیفیت تجربه و نیروی اندیشه و انگیزه کاری کنونی اش درنگریست و سپس داوری نمود. البته این تنها در گستره دولت نیست و در سراسر پهنه اجتماع دیده می شود. برای نمونه در گستره جامعه مدنی، صدور حکم های کلی درباره ی نیروهای جوان و یا سالخورده،می تواند جمع را،یا از تجربه های ارزنده محروم سازد و یا از نیروهای جوان.  

  http://etemadnewspaper.ir/Released/93-04-14/93.htm#281402