رتبه بندی معلمان، به نظرسنجی گذاشته شود

مهدی بهلولی،روزنامه شهروند، 11 تیر 93

برخی طرح ها و برنامه ها،روی کاغذ،گیرا و دلنشین اند و به نظر،کارآمد و مفید می آیند؛ به ویژه هنگامی که نام زیبایی هم داشته باشند. اما هنگامی که اجرا می شوند پیامدهای منفی و گاهی هم فاجعه بار به همراه دارند. فرض کنید مدیری ادعا کند می خواهد بر پایه "شایستگی" به کارکنانش حقوق بپردازد و نام این طرح را هم بگذارند : حقوق بر پایه شایستگی،یا به زبان انگلیسی merit pay،حقوق امتیازی. آیا چنین طرحی،می تواند ثمربخش و کارآ نباشد؟ آیا نباید آنکه لیاقت بیشتری دارد حقوق بیشتری هم دریافت کند؟ داستان رتبه بندی معلمان،چیزی در همین مایه هاست. در روزهای آخر کار دولت دهم،فرادستان  آموزش و پرورش اعلام کردند که می خواهند سامان حقوقی آموزگاران را هم،در راستای دگرگونی های بنیادین آموزش و پرورش،به هم بزنند. به گونه ای که آموزگاری که "امتیاز" بیشتری دارد حقوق بیشتری هم دریافت کند. عمر دولت دهم البته کفاف نداد تا این طرح را به سرانجام رساند. در دولت یازدهم هم در مجلس رای نیاورد و نمایندگان مجلس به دلیل بار مالی  اضافی آن را رد کردند. اما پس از چندی دوباره در دستور کار فرادستان آموزش و پرورش قرار گرفت و فانی،وزیر آموزش و پرورش، چندین بار در رسانه ها،پشتیبانی خود را از آن اعلام نمود و هم اکنون هم به دنبال این می باشد که آن را در هیآت دولت به تصویب رساند.

 درباره ی طرح رتبه بندی معلمان،البته سخن و ابهام بسیار است. پرسش این است که آیا از خود فرهنگیان درباره ی این طرح پرس و جویی شده است؟ مگر در سند بنیادین آموزش و پرورش،در فرآیند تصمیم گیری و تصمیم سازی ها،آموزگاران دیده نشده اند؟ چند درصد فرهنگیان از این طرح حمایت می کنند و چند درصد از درون مایه ی آن خبر دارند؟ آیا در این چندماهه پس از دولت دهم تاکنون،این طرح در رفت و آمد میان دولت و مجلس،دستخوش دگرگونی های چشمگیری شده است؟ و اگر شده،چرا صورت نهایی آن که قرار است در دولت تصویب شود در دسترس فرهنگیان گذاشته نمی شود؟ سنجه های "شایستگی" چه می باشند؟ درصد قبولی و نمره های دانش آموزان- که می توانند آموزش را بیش از چیزی که هم اکنون هست آزمون زده کنند- تا چه اندازه در تعیین "شایستگی" اثرگذارند؟ به راستی مدرک تحصیلی بالا- که یکی از سنجه های تعیین "شایستگی" در این طرح در نظر گرفته شده- تا چه میزان بر کیفیت آموزش آموزگار،کارگر است؟ و آیا این طرح به مدرک گرایی بیش از پیش،دامن نمی زند؟ آیا این طرح به رقابت و چشم و همچشمی های ویرانگر در محیط آموزشی نمی انجامد؟ محیطی که بایستی بر همکاری و همدلی استوار باشد. باری،پرسش ها بسیارند اما شوربختانه فرادستان آموزش و پرورش،به جای این که در رسانه های همگانی،به دفاع مستدل بپردازند هر از گاهی، تنها،از تصویب زود هنگام و نهایی آن خبر می دهند.

پیشنهاد این است که آموزش و پرورش درباره ی این طرح،کاری همانند تعطیلی پنجشنبه ها انجام دهد و در یک رسانه ی فراگیر، به بررسی آن بپردازد تا سخنان موافقان و مخالفان، رو در رو،شنیده شود. سپس از فرهنگیان،نظر سنجی گردد و پس از آن درباره این طرح پرابهام مسآله آفرین تصمیم گیری شود.  

http://shahrvand-newspaper.ir/default/default.aspx?no=320&dn=4&pid=17&rnd=CmUWzm&p=&y=93&m=04&d=11#