پنج ایده برای مدرسه های بهتر
گزارشی از چاک لدی،خبرنگار هاروارد
تارنمای کانون صنفی معلمان ایران
برگردان : مهدی بهلولی
پنل اندیشه وران برجسته،گفت و گوی "پنج نگاه به آینده ی آموزش و پرورش" را به اشتراک گذاشت. گفت و گویی که در ماه ژانویه سال 2013 در محل گردهمایی آسک ویت مدرسه فوق لیسانس دانشگاه هاروارد(HGSE) برگزار شد. ایده ها و طرح هایی که در این گفت و گو به میان آمد از گستردگی زیادی برخوردار است،از بازتعریف کارکرد مدرسه ها و آموزگاران،تا برگزیدن مدل های آموزشی که در کشورهای دیگر کامیاب بوده اند.
گفت و گو را جل مهتا[jal Mehta] استادیار آموزش در HGSE با تآسف بر نتیجه های بدست آمده از بهسازی های تازه آموزش و پرورش آغاز کرد و گفت : "استانداردهای ملی،بن های آموزشی [vouchers]، حقوق امتیازی [merit pay] آموزگاران،و کارهایی از این دست،نه دگرگونی های چشم گیری در سامانه ی آموزش و پرورش پدید آوردند و نه شکاف های سخت میان عملکردهای آموزشی را پر کردند." چهار سال پیش، مهتا گروه "آینده های بهسازی های آموزشی" را راه اندازی نمود تا " برای سامانه ی مدرسه،به راه های گوناگون بیندیشند." مهتا پیش از معرفی دیگر افراد این گروه در پنل،گفت : "ما به هم رآیی [اجماع] نرسیدیم اما دسته ای از ایده ها را پرورش دادیم."
روبرت شوارتز،استاد سیاست و مدیریت آموزشی در HGSE سامانه ای آموزشی را پیشنهاد داد که بر بنیاد مدل های آموزشی جهانی با عملکرد بالا،از آن میان آموزش و پرورش فنلاند و سنگاپور، پایه ریزی شود. شوارتز اشاره کرد : "این سامانه های با عملکرد بالا،روی آموزگاران و جذب بهترین استعدادها تمرکز می کنند،و اینگونه به خودشان امکان می دهند تا سامانه های شان را بر بنیاد پایه ای نیرومند بنیان نهند. آنها همچنین بر توجه به راهنمایان و راهنمایی کردن [مترجم : اینجا در متن،واژه های leader و leadership به کار رفته که معنای رهبران و رهبری هم می دهد. متآسفانه گوینده منظور خود را بیشتر توضیح نداده اما به گمان من می خواهد بحث راهنمایی و مشاوره را مطرح کند.] تمرکز می نمایند. افزون بر این،این سامانه ها،در پیش بردن برنامه درسی خود، با بازبینی آنچه در عمل به بار می آید و با اشتراک گذاشتن آن تجربه ها از رهگذر فرهنگ همکاری و پشتیبانی،رهیافتی گواه- بنیاد[evidence- based] برمی گزینند."
ایده ی پل رویل،دیگر استاد HGSE،روش هایی را دربرمی گرفت که با آنها مدرسه ها از دانش آموزان پشتیبانی می کنند. او گفت : "مدرسه ها به تنهایی نمی توانند بر شکاف های عملکردی چیره شوند. ما نیازمند سامانه ای مصمم تر هستیم که فراسوی آموزش مدرسه ای گام بردارد و خدمات اجتماعی را دربربگیرد. البته آموزشگران باید به بهینه سازی چیزی بپردازند که در مدرسه ها رخ می دهد اما ما بایستی سدهایی را از میان برداریم که دانش آموزان را از آماده شدن برای یادگیری بازمی دارند." رویل،برنامه های پربارتر پس از مدرسه و در طول تابستان، برای پر کردن شکاف عملکردی میان بچه مدرسه ای های ثروتمند و کمتر برخوردار را،بایسته دانست.
ایده ی بزرگ الیزابت سیتی نیز فرارونده بود. او گفت : "ما خیلی زیاد روی آموزش مدرسه ای تمرکز می کنیم و به اندازه کافی به یادگیری نمی پردازیم." وی در اندیشیدن به آموزش و پرورش انعطاف پذیری بیشتری را لازم دانست چرا که " امروزه بیشتر ِ یادگیری در مدرسه ها رخ نمی دهد." سیتی، مدیر عامل برنامه دکترای مدیریت آموزشی در HGSE گفت که فن آوری بخشی از راه حل خواهد بود. او در ضمن گفت : "مدرسه ها به راستی که در به کارگیری فن آوری،کم توان اند،اما بچه ها،نه. ما باید روی آنچه که درس می دهیم و روش آموزش مان،اثرگذاری بیشتری داشته باشیم."
فردریک هس،متخصص مقیم و مدیر پژوهش های سیاست گذاری آموزش و پرورش در بنیاد کار آمریکایی،شرح داد که چگونه سامانه آموزشی کنونی، دنباله صدها سال تاریخی است که چه بسا دیگر مطرح نباشد. او چگونگی پیدایش مردم سالاری،دگرگونی خواسته ها،و رشد ابزار یادگیری را توصیف کرد؛پدیده هایی که به گونه ای شگرف،چشم انداز آموزشی را دگرگون ساخته اند و رهیافت های نوین را بایسته نمودند. او گفت : "ما نباید همه ی این قاعده های انباشته شده- از آن میان در گستره مدیریت آموزش- را بسته بندی و سرهم کنیم. باید از آموزگاران خواست که کار کمتری انجام دهند و به آنها اجازه داد تا بر چیزی تمرکز نمایند که به بهترین وجه انجام می دهند. معنای این سخن چه بسا پدید آوردن پیشه های دیگر در درون مدرسه ها،برای پشتیبانی از کارکرد اصلی آموزش باشد."
رهیافت مهتا نیز آموزگار محور بود. او از روشی همانند آنچه که پزشکان،حقوق دانان، و حسابدارها عمل می کنند برای پرورش آموزگاران هواداری می کرد. مهتا حتی یادآور شد که اتحادیه آمریکایی رییس جمهور وینگارتن رندلی،به تازگی آزمونی همانند آزمون صلاحیت وکلا را برای آموزگاران بایسته دانسته است. مهتا گفت : "سطوح گوناگون مهارتی میان آموزگاران در هر مدرسه خاصی،می تواند سراسر بی شرمانه باشد." مهتا با اشاره به فنلاند،جذب افراد با استعداد بالا را بایسته دانست؛کسانی که می توانند بهتر دانش آموزان را به گرفتن نتیجه رهنمون سازند و آموزش و پرورش را به جلب بیشتر اعتماد عمومی پیش رانند.
از تماشاگران،با ابزار های الکتریکی دستی،پرسیده شد که از پنج آینده ممکن کدام یک "بیشترین جنبه مثبت نهفته" را دربردارند. آنها پیشنهاد رویل " همبسته ساختن بهسازی مدرسه و اصلاح اجتماعی" را برگزیدیند( با 35 درصد آرا). رویل در سخنانش به "کمبود منابع" سامانه های آموزشی استناد داده بود و پرسیده بود که در شرایط کسری- کاهش "اولویت ما چه باید باشد؟"
آدرس متن در تارنمای کانون صنفی معلمان ایران
آدرس متن انگلیسی :
http://news.harvard.edu/gazette/story/2013/01/five-ideas-for-better-schools/
