مدرسه و پیشواز از نوروز

 

مهدی بهلولی،روزنامه آرمان،19 اسفند 92

 در روزهای پایانی سال،همواره،یکی از بحث های پردامنه در آموزش و پرورش- که از دانش آموز بگیر تا وزارت خانه را درگیر خود می سازد- بحث تعطیل بودن یا نبودن روزهای واپسین سال است و این که دانش آموزان تا کی باید به مدرسه بیایند. ناگفته پیداست که در این باره،میان دانش آموزان و کارگزاران وزارت خانه ی آموزش و پرورش،همسویی چندانی هم دیده نمی شود. دانش آموزان می خواهند همه،یا دست کم نیمی از هفته ی پایانی سال را تعطیل کنند و به مدرسه نیایند و وزارت خانه- همیشه و امسال نیز همانند سال های گذشته- پافشاری می کند که کلاس های درس تا 28 اسفند برگزار است و هیچ مدیری حق تعطیل کردن ندارد.

 باری،داشتم با خودم فکر می کردم که آیا می توان این دو دیدگاه را به هم نزدیک ساخت؟ به یاد پیشنهاد "روز بدون کیف و کتاب" افتادم که چندی پیش از سوی علی اصغر فانی،وزیر آموزش و پرورش مطرح گردید. شاید بهتر باشد دوسه روز پایانی هفته ی آخر سال را،روزهای بدون کیف و کتاب اعلام کنیم و "پیشواز جشن نوروز" بدانیم. یعنی بگوییم دانش آموزان و آموزگاران به مدرسه بیایند- نه به اجبار- اما برنامه ریزی آن به دست خود دانش آموزان باشد،تا با اندیشه و نوآوری های خود،ساعت هایی،به برگزاری جشن،برپاکردن نمایشگاه های عکس،برگزاری برنامه های ورزشی و ... بگذرد. البته بسته به مدرسه و امکانات آن و همچنین روحیه و توان دست اندرکارانش،کارهایی از این دست،می توانند باکیفیت گوناگون برگزار شوند.

 ناگفته نماند که این نگارنده،تجربه ی مراسم مدرسه ای "پیشواز از نوروز" را دارد. در برخی از مدرسه ها- کم یا زیاد،و با کیفیت های گوناگون- چنین برنامه هایی اجرا می شود. دانش آموزی،عمو نوروز می گردد و سیاه بازی می کند. به دانش آموزان اجازه داده می شود تنبک و دف و تاری به مدرسه بیاورند و بنوازند. اگر دانش آموز و یا آموزگار خوش صدایی هم در مدرسه بود،که چه بهتر. نمایشگاه کتابی برگزار می شود،و یا نمایشگاه عکسی. فیلمی فرهنگی و آموزنده- برای نمونه فیلمی از زندگی انسانی بزرگ،و یا در پاسداشت فرهنگ های کهن و یا بومی و ارزش های نهفته آنها- پخش می شود و درباره ی آن گفت و گو می گردد و کارهای بسیار دیگری که با خلاقیت،به ویژه،دانش آموزان می توان انجام داد.

به هر رو،واقع بینانه اگر بنگریم چند روز آخر سال،برنامه آموزشی معمول مدرسه ها،انجام شدنی نیست و انجام هم نمی شود. اما چه بسا اینگونه بتوان،بهره ای گرفت و بر شادی،شادابی و گیرایی مدرسه ها افزود و زمینه ای فراهم آورد برای بروز و پرورش توانمندی های دانش آموزان و حتی آموزگاران و کارگزاران اجرایی مدرسه ها. "پیشواز از نوروز"،شاید بتواند چهره ی خشک و عبوس مدرسه ها را باز کند و از "فرار از مدرسه" بچه ها،جلوگیری نماید.  

http://www.armandaily.ir/?NPN_Id=552&pageno=5