آموزش تک جنسیتی یا آمیخته؟(بخش 3)

 

لوییس آرچر  

برگردان : مهدی بهلولی

آیا آموزش تک جنسیتی،در پیوند با رشته های تحصیلی،اولویت و آرزوهای گسترده تری را بر می انگیزد؟

 هواداران آموزش مدرسه ای تک جنسیتی،بر این باورند که این آموزش می تواند،هم پسران و هم دختران را در رشد گسترده تر(گزینش رشته های تحصیلی و آرزوهای درسی از نظر جنسیتی کمتر کلیشه وارانه) توانا سازد.

 برای نمونه،آموزش مدرسه ای دخترانه،می تواند دختران را برانگیزاند تا به رشته های تحصیلی و شغل هایی که کلیشه وارانه مردانه به شمار می روند همچون علوم،مهندسی،ریاضیات،بپردازند؛وآموزش مدرسه ای پسرانه می تواند آنها را برانگیزاند تا به رشته های تحصیلی و شغل هایی که کلیشه وارانه زنانه به شمار می روند همچون ادبیات و علوم انسانی،و زبان های نو بپردازند. به تازگی،با پذیرش نقشی که طبقه،در تصور از خود بازی می کند،درون گروه بندی های با- همجنس،راهبردهایی همچون همتا- آموزگاری [راهبردی که در آن از شاگردان بزرگ تر،به سان همکار و همتایی برای آموزگار،در حل مشکلات گوناگون دانش آموزان خردتر و آموزش و پرورش آنها،یاری گرفته می شود] و نقش- مدل[ دیدگاهی که بر این باور است که افراد در رفتار خویش،از برخی افراد دیگر همچون ورزشکاران و هنرپیشه ها ی نامی،پیروی و تقلید می کنند؛آموزگار و یا یک هم کلاسی،می تواند یک نقش- مدل باشد] پیشنهاد داده می شوند تا آرزوهای برخی پسران سیاه و سفید طبقه ی کارگر را فراخ و والا سازند.

  بیست سال پیش،گزارشی از،آن بونه،به کمیسیون فرصت های برابر یادآور شد که دختران در مدرسه های تک جنسیتی،گزینش ها و آرزوهای تحصیلی گسترده تری از خود نشان می دهند،اما،او همچنین خاطرنشان ساخت که این مدرسه های دخترانه،به طور ویژه،در انگیزش شاگردان برای گریز از کلیشه ها فعال بوده اند. وی همچنین دریافت که نوع مدرسه ای که دختران در آن آموزش می بینند،فراگیر یا زبان [ گونه ای از مدرسه های به جا مانده از دوره ی قرون وسطی در انگلستان،که در آن زمان بیشتر به زبان های یونانی و لاتین و کهن اروپایی می پرداختند. اما هم اکنون،با مدرسه های دیگر انگلستان چندان تفاوتی ندارند اما هنوز این نام بر برخی از آنها مانده است. بنابراین دانش اموزانی که در این مدرسه ها آموزش می بینند مانند دیگر مدرسه های فراگیر انگلستان- که بیش از 90 درصد مدرسه های انگلستان هستند- درس های گوناگون را می خوانند نه تنها زبان را. با این رو،همان گونه که در پژوهش یاد شده در متن آمده است،گویا هنوز فضای این مدرسه ها اندکی فرق می کند] و سبک آنها- سنتی یا پیشرو- عامل های تآثیرگذار و کلیدی بودند. برای نمونه،در مدرسه های پیشرو،احتمال بیشتری بود که بر آرزوهای کلیشه ای نا-جنسیتی میان شاگردان پافشاری شود و از آنها پشتیبانی گردد. به تازگی،جون پاینه و همکاران،همچنین نشان دادند که،حتی زمانی که دستآورد پیشین به حساب آورده شود احتمال این که در مدرسه های تک جنسیتی،هم پسران و هم دختران،در گزینش رشته های تحصیلی شان،عرف های کلیشه ای را بشکنند،تنها کمی افزایش می یابد. این به ویژه در مورد هنرها و علوم انسانی برای پسران،و ریاضیات/علوم برای دختران درست درمی آمد. هلن کالی و همکاران،در پژوهش بعدی نشان دادند که این گزینش های تحصیلی،ممکن است که میان شاگردان جوان تر(12-11 ساله) بیشتر به زبان آورده شود تا میان 16-15 ساله ها.

 در سال 1990،آندرو استبلز،از بیش از 2300 دانش آموز 14-13 ساله در مدرسه های فراگیر آمیخته و تک جنسیتی،درباره ی نگرش هایشان به علوم و گزینش های درسی معمولشان پرس و جو نمود. او به اختلاف های معناداری،میان مدرسه های آمیخته و تک جنسیتی پی برد : بیش و کم در مدرسه های تک جنسیتی،هم پسران و هم دختران،به زبان های نو،دلبستگی بیشتری داشتند؛جالب این که در مدرسه های آمیخته،در واقع،گزینش های دانش آموزان،قطبی تر بودند. گرچه این قطبش نیرومند،به تمامی ویژه ی موضوع های درسی خاصی بود،اما جایی که روی می داد- برای نمونه،درباره ی فیزیک - به راستی که چشمگیر بود. باری،روی هم رفته،استبلز به اثر نشاندار جنسیتی ای پی برد؛این که دیدگاه های پسران،از ترکیب جنسیتی مدرسه شان،بیشتر اثر می پذیرند تا دختران.

 درست همانند موضوع موفقیت تحصیلی،عامل های دیگر اثرگذار(همانند نوع مدرسه،ویژگی های اجتماعی پذیرش و سن و سال دانش آموزان شان)شواهد کارآمدی مدرسه های تک جنسیتی بر گسترش آرزوها و گزینش های تحصیلی دانش آموزان را،تیره و تار می سازند. برای نمونه،گزارش تروست به مرکز پژوهش های نوجوانی،یادآور گردید که مدرسه های دخترانه،برای انگیزش مشارکت دختران در موضوع هایی که کلیشه وارانه مردانه به شمار می روند- مانند علوم- گرایش به فراهم آوردن ساز و برگ بهتر دارند. به دیگر سخن،دشوار است که بگوییم،گزینش های تحصیلی می توانند گسترش یابند تنها به خاطر این که شاگردان در نهادهای با- همجنس آموزش می بینند و شرایط دیگر آموزش را به شمار نیاورد.