نزدیکان دور
از تارنگار "مدرسه دخترا"
روز حافظ بیاید و برود و در دبیرستان دخترانه ای که یکی از ستونهای اصلیش رشته انسانیست هیچ یادی از او نشود در حد یک اشاره خشک و خالی ، در حد خواندن غلط غلوط ضعیفترین غزل دیوانش سر صف ؛ با عنوان زیباترین و عاشقانه ترین غزلش .
سر صفی که به هر مناسبت بی ربط و با ربطی ده دقیقه یک ربعی ما را در سرما و گرما نگه می دارند که مدیر آن حادثه را نقطه عطفی در تاریخ معرفی کند و هیچکس هم نپرسد بالاخره این نقطه عطف چی هست اصلا؟ یه دونه ست یا میشه به علت نداشتن حرف تازه به کل حوادث تاریخی درج شده در تقویم نسبتش داد؟
به مدیر می گویم. می گوید به معلم ادبیاتتون بگو اگه خواست فردا سر صف حرف بزنه یا شعر بخونه.
میگم: معلم ادبیات؟ ... هیچی
یعنی اگر میگفت سرایدار مدرسه ؛ باز ممکن بود ایشان در جوانی تفالی به حافظ زده باشند اما معلم ادبیاتمون؟ ابدا ابدا ؛ حاشا و کلا!
