هوشنگ گلشیری

 

 امروز در مدرسه بحثی افتاد درباره ی "هوشنگ گلشیری" و کتاب ها و اندیشه هایش. دو تا از همکاران که درباره ی گلشیری مطالعات خوبی دارند هر کدام به زاویه هایی از کارها و زندگی اش اشاره هایی کردند که ارزنده بود.

به خانه که آمدم کنجکاو شدم که زندگی نامه ای از گلشیری بخوانم. گلشیری البته و بنا به داوری برخی از اندیشه وران ادبی،پس از صادق هدایت بزرگترین داستان نویس معاصر ایران است که متآسفانه در سال 79 از میان ما رفت.

به هر رو،با شگفتی تمام دیدم که ایشان کارش را با آموزگاری دبستان در اصفهان آغاز کرده است و پس از آن با تحصیل در رشته ی ادبیات،لیسانس ادبیات گرفته و شده است دبیر ادبیات دبیرستانی در اصفهان. تا سال 52 هم در دبیرستان درس داده و پس از آن دستگیر شده و از کار برکنار می شود که دوباره در پس از انقلاب،چندی به کار برمی گردد.

می خواهم بگویم هوشنگ گلشیری،یکی از بزرگترین نویسندگان ادبی هم روزگار ما،آموزگار ادبیات بوده است. ولی من تاکنون این مساله را نشینده بودم و جالب این که در برخی از زندگی نامه هایی هم که از ایشان در اینترنت هست- برای نمونه ویکی پدیا- به این مساله هیچ اشاره ای نشده است.