آقای وزیر؛ این بار استعفا دهید

 

            بنام خداوند جان و خرد 

 نامه سرگشاده انجمن حمایت از حقوق  کودکان به وزیر آموزش و پرورش ؛
       آقای وزیر؛ این بار استعفا دهید 

انگار آتش بر جان ما افتاده بود وقتی خبر سوختن دختران را شنیدیم . دانش آموزانی که با هزار امید و آرزو در سرمای هوا خود را به کلاس گرم رسانده بودند، ساعتی از حضورشان نگذشته بود که با قهر « آتش » مواجه شدند . آری ؛ گویا آتش سر سازگاری با کودکان ما را ندارد . و افسوس که در تمام این سالها راه غلبه بر کابوس سوختن و هر حادثه دیگر را به دانش آموزان و معلمان نیاموختیم . و صد افسوس که مناطق محروم از حد اقل بودجه برای تامین ابزار لازم جهت مهار شعله های سرکش آتش بی بهره اند .

جناب آقای حاجی بابایی ، وزیر محترم آموزش و پرورش

هنوز خانواده های دانش آموزان بروجنی در سوگ فرزندان خود عزادارند که آتش بی مهری به جان دانش آموزان شین آباد پیرانشهر افتاد . این اتفاق های زنجیره ای که هرکدام زخم تازه ای بر روح و روان خانواده ها و کودکان ایرانی نهاده و وجدان جامعه را پریشان و اندوهگین کرده ، ناشی از نا کار آمدی و سوء مدیریت در وزارت خانه تحت امر شماست. بر همگان روشن شده است که وزارت آموزش و پرورش توان حفاظت از سلامت و امنیت دانش آموزان را ندارد . 

آقای وزیر

عملکرد وزارت آموزش و پرورش در دوره وزارت شما با اغلب مواد پیمان نامه حهانی حقوق کودک که کشور ما در سال 1373 به آن پیوسته و متعهد به اجرای آن است ، همخوانی ندارد ، چه آن زمانی که دخترکان معصوم را تشویق به ازدواج زود هنگام کردید و چه زمانی که دانش آموزان را به سفرهای نا ایمن گسیل داشتید و چه هنگامی که نوجوان نیک شهری با ضربه معلم جان سپرد ودانش آموزان شهرستان « انار» آزار دیدند و چه اکنون که این آتش برجان دانش آموزان شین آباد افتاد و یا همین دیروز که تنبیه ، دانش آموز «ساروی» را روانه بیمارستان کرد ؛ فهرست این حوادث طولانی است. خطراتی مانند ساختمانهای فرسوده و غیرمقاوم مدارس، تصادفات رانندگی در سفرهای اردویی، آتش سوزی در مدارس و تنبیه بدنی همواره در کمین دانش آموزان است و چون کابوسی به جان کودکان افتاده است و عجبا که وزارت آموزش و پرورش از این حوادث درس عبرت نمی گیرد و تمهیدات لازم برای حفظ امنیت و سلامت دانش آموزان اندیشیده نمی شود و مدیریت وزارتخانه همچنان اصرار بر تکرار اشتباهات دارد .

جناب آقای حاجی بابایی

امور حاشیه ای و غیر ضروری ،آنچنان شما را مشغول کرده است که وظایف اصلی خود از جمله نظارت بر ایمنی تجهیزات مدارس را فراموش کرده اید . چه کسی است که نداند در حادثه شین آباد مقصر اصلی نه بخاری ارج است و نه معلم مدرسه و نه سرایدار؛ بلکه نواقص و ضعف های اساسی مانند ساختمان غیراستاندارد مدارس، کمبود بودجه برای تجهیز مدارس به سیستم گرمایش بی خطر و فقدان سیستم نظارت فنی بر مدارس کاملا مشهود است . این که بلافاصله پس از حادثه رئیس سازمان نوسازی به دستور شما به منطقه رفته و همه موارد را استاندارد گزارش می کند نشان از اصرار شما به فرافکنی و عدم قبول مسئولیت در قبال حوادث است .

پس از حادثه دلخراش شین آباد این بار بخشی از افکار عمومی از شما و تیم همراهتان می خواهد به دلیل اهمال در انجام وظایف قانونی خود استعفا دهید . به خاطراختلال در روند آموزش پیش دبستانی ، تغییر شتابزده و ناموفق ساختار آموزشی ، انجام امور نمایشی و پرسروصدا ، نا توانی در ایجاد حد اقل های ایمنی برای دانش آموزان و تامین رفاه برای معلمان و عدم مسئولیت پذیری و پاسخگویی در قبال حوادث منجر به مرگ و جرح دانش آموزان ، حد اقل انتظار از شما ، پذیرش اشتباه و اقدام به استعفا است.

جناب آقای حاجی بابایی

استعفا می تواند اقدامی مدنی و احترام گذاشتن به خانواده های داغدار و ماتم زده شین آبادی و بروجنی و همه مردم ایران باشد . اگر تا کنون از کنار حوادث متعدد در محیط های آموزشی با خنده و مزاح رد شده اید ، استعفای شما در این مقطع زمانی می تواند همراهی با مردم باشد . باور کنید اقدام به استعفا در سطوح عالی مدیریت ، نشانه دست داشتن مستقیم در حادثه نیست . در کشورهای درحال توسعه مانند هند و کره‌جنوبی و مصر هم، مسئولان ارشد پس از وقوع حوادث فاجعه‌بار با عذرخواهی از مردم استعفای خود را به عنوان نمادی از همدردی با مصیبت دیدگان اعلام می‌کنند .

انجمن حمایت از حقوق کودکان به عنوان یکی از متولیان مدنی پیمان نامه جهانی حقوق کودک در کشور برای احترام به خاطره 26 دانش آموز حادثه اردوی راهیان نور بروجن و احترام به اولین قربانی حادثه شین آباد ، « سیران یگانه » و سایر دانش آموزان مجروح که اکنون با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می کنند و خانواده های رنجدیده آنها و دانش آموزان و معلمان کشور و خانواده هایی که اعتماد خود را به کارآمدی دستگاه تحت امر شما در تامین امنیت دانش آموزان از دست داده اند ، از شما می خواهد هر چه زودتر استعفا دهید و بیش از این بر ماندن اصرار نورزید . امید است که به این ترتیب مخاطرات بعدی که در انتظار دانش آموزان است کاهش یابد. هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان 

بن گرفت :  

http://www.irsprc.org/post/detail.aspx?mc=2&sc=16&pc=1&ctg=1&c=21&lang=Fa

 

بنام خداوند جان و خرد 

 نامه سرگشاده انجمن حمایت از حقوق کودکان به وزیر آموزش و پرورش ؛
 

       آقای وزیر؛ این بار استعفا دهید
 

انگار آتش بر جان ما افتاده بود وقتی خبر سوختن دختران را شنیدیم . دانش آموزانی که با هزار امید و آرزو در سرمای هوا خود را به کلاس گرم رسانده بودند، ساعتی از حضورشان نگذشته بود که با قهر « آتش » مواجه شدند . آری ؛ گویا آتش سر سازگاری با کودکان ما را ندارد . و افسوس که در تمام این سالها راه غلبه بر کابوس سوختن و هر حادثه دیگر را به دانش آموزان و معلمان نیاموختیم . و صد افسوس که مناطق محروم از حد اقل بودجه برای تامین ابزار لازم جهت مهار شعله های سرکش آتش بی بهره اند .

جناب آقای حاجی بابایی ، وزیر محترم آموزش و پرورش

هنوز خانواده های دانش آموزان بروجنی در سوگ فرزندان خود عزادارند که آتش بی مهری به جان دانش آموزان شین آباد پیرانشهر افتاد . این اتفاق های زنجیره ای که هرکدام زخم تازه ای بر روح و روان خانواده ها و کودکان ایرانی نهاده و وجدان جامعه را پریشان و اندوهگین کرده ، ناشی از نا کار آمدی و سوء مدیریت در وزارت خانه تحت امر شماست. بر همگان روشن شده است که وزارت آموزش و پرورش توان حفاظت از سلامت و امنیت دانش آموزان را ندارد . 

آقای وزیر

عملکرد وزارت آموزش و پرورش در دوره وزارت شما با اغلب مواد پیمان نامه حهانی حقوق کودک که کشور ما در سال 1373 به آن پیوسته و متعهد به اجرای آن است ، همخوانی ندارد ، چه آن زمانی که دخترکان معصوم را تشویق به ازدواج زود هنگام کردید و چه زمانی که دانش آموزان را به سفرهای نا ایمن گسیل داشتید و چه هنگامی که نوجوان نیک شهری با ضربه معلم جان سپرد ودانش آموزان شهرستان « انار» آزار دیدند و چه اکنون که این آتش برجان دانش آموزان شین آباد افتاد و یا همین دیروز که تنبیه ، دانش آموز «ساروی» را روانه بیمارستان کرد ؛ فهرست این حوادث طولانی است. خطراتی مانند ساختمانهای فرسوده و غیرمقاوم مدارس، تصادفات رانندگی در سفرهای اردویی، آتش سوزی در مدارس و تنبیه بدنی همواره در کمین دانش آموزان است و چون کابوسی به جان کودکان افتاده است و عجبا که وزارت آموزش و پرورش از این حوادث درس عبرت نمی گیرد و تمهیدات لازم برای حفظ امنیت و سلامت دانش آموزان اندیشیده نمی شود و مدیریت وزارتخانه همچنان اصرار بر تکرار اشتباهات دارد .

جناب آقای حاجی بابایی

امور حاشیه ای و غیر ضروری ،آنچنان شما را مشغول کرده است که وظایف اصلی خود از جمله نظارت بر ایمنی تجهیزات مدارس را فراموش کرده اید . چه کسی است که نداند در حادثه شین آباد مقصر اصلی نه بخاری ارج است و نه معلم مدرسه و نه سرایدار؛ بلکه نواقص و ضعف های اساسی مانند ساختمان غیراستاندارد مدارس، کمبود بودجه برای تجهیز مدارس به سیستم گرمایش بی خطر و فقدان سیستم نظارت فنی بر مدارس کاملا مشهود است . این که بلافاصله پس از حادثه رئیس سازمان نوسازی به دستور شما به منطقه رفته و همه موارد را استاندارد گزارش می کند نشان از اصرار شما به فرافکنی و عدم قبول مسئولیت در قبال حوادث است .

پس از حادثه دلخراش شین آباد این بار بخشی از افکار عمومی از شما و تیم همراهتان می خواهد به دلیل اهمال در انجام وظایف قانونی خود استعفا دهید . به خاطراختلال در روند آموزش پیش دبستانی ، تغییر شتابزده و ناموفق ساختار آموزشی ، انجام امور نمایشی و پرسروصدا ، نا توانی در ایجاد حد اقل های ایمنی برای دانش آموزان و تامین رفاه برای معلمان و عدم مسئولیت پذیری و پاسخگویی در قبال حوادث منجر به مرگ و جرح دانش آموزان ، حد اقل انتظار از شما ، پذیرش اشتباه و اقدام به استعفا است.

جناب آقای حاجی بابایی

استعفا می تواند اقدامی مدنی و احترام گذاشتن به خانواده های داغدار و ماتم زده شین آبادی و بروجنی و همه مردم ایران باشد . اگر تا کنون از کنار حوادث متعدد در محیط های آموزشی با خنده و مزاح رد شده اید ، استعفای شما در این مقطع زمانی می تواند همراهی با مردم باشد . باور کنید اقدام به استعفا در سطوح عالی مدیریت ، نشانه دست داشتن مستقیم در حادثه نیست . در کشورهای درحال توسعه مانند هند و کره‌جنوبی و مصر هم، مسئولان ارشد پس از وقوع حوادث فاجعه‌بار با عذرخواهی از مردم استعفای خود را به عنوان نمادی از همدردی با مصیبت دیدگان اعلام می‌کنند .

انجمن حمایت از حقوق کودکان به عنوان یکی از متولیان مدنی پیمان نامه جهانی حقوق کودک در کشور برای احترام به خاطره 26 دانش آموز حادثه اردوی راهیان نور بروجن و احترام به اولین قربانی حادثه شین آباد ، « سیران یگانه » و سایر دانش آموزان مجروح که اکنون با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می کنند و خانواده های رنجدیده آنها و دانش آموزان و معلمان کشور و خانواده هایی که اعتماد خود را به کارآمدی دستگاه تحت امر شما در تامین امنیت دانش آموزان از دست داده اند ، از شما می خواهد هر چه زودتر استعفا دهید و بیش از این بر ماندن اصرار نورزید . امید است که به این ترتیب مخاطرات بعدی که در انتظار دانش آموزان است کاهش یابد. هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان 

بن گرفت :  

http://www.irsprc.org/post/detail.aspx?mc=2&sc=16&pc=1&ctg=1&c=21&lang=Fa