مهدی بهلولی،روزنامه آرمان،27 مهر 93
از برنامه درسی ملی،دو پیش نویس در سال های 87 و 89 منتشر شد. در این دو پیش نویس و در بخش آموزش زبان خارجی چنین آمده بود : " دانستن زبان خارجی یکی از دو محور اصلی سواد در هزاره ی سوم است. آموزش زبان خارجی،علاوه بر کارکرد ارتباط بین فردی و بین فرهنگی،در توسعه اقتصادی مانند صنعت گردشگری،تجارت،فن آوری،توسعه علم،و هوشیاری سیاسی موثر می باشد... از آنجا که یادگیری زبان دوم به دلیل یکسویه شدن مغز که حدود 10 تا 12 سالگی رخ می دهد توآم با مشکلاتی خواهد شد به همین دلیل جا دارد تا حد امکان سن و دوره ی تحصیلی آموزش زبان را پایین آورد. آموزش زبان خارجی می تواند در بخش دروس اختیاری از مرحله ی دوم دوره ی ابتدایی آغاز شود. تعیین ساعات آموزش زبان خارجی در سطح دوم [دبستان] بر عهده ی سازمان آموزش و پرورش استان هاست. آموزش رسمی و عمومی زبان خارجی از ابتدای دوره ی اول متوسطه آغاز می شود... در دوره ی دوم متوسطه،متربیان باید بتوانند متن هایی در حد متوسط را بخوانند و مفاهیم آنها را دریابند. در ضمن توانایی نوشتن،در حد یک مقاله کوتاه،به زبان خارجی نیز در آنها تقویت شود."
اما متاسفانه در ویرایش پایانی این سند در سال 91،این بخش و به ویژه آموزش اختیاری زبان خارجی در دبستان ها حذف گردید و آغاز آموزش زبان انگلیسی در همان دوره ی متوسطه اول ( راهنمایی گذشته) باقی ماند. در جامعه کنونی ایران البته شمار چشمگیری از خانواده های شهری،کودکان خود را از همان سال های دبستان،به آموزشگاه های زبان می فرستند. در این میان دانش آموزان روستایی و تنگ دست شهری هستند که چنین امکانی ندارند،و خود به خود،از دیگر هم سن و سالان خود در یادگیری زبان خارجی جا می مانند و یکی از بهترین سال های آموزش زبان را از دست می دهند. گرچه یکی از بحث های همیشگی آموزش زبان خارجی (انگلیسی) در مدرسه ها،کیفیت آموزشی است که ارائه می شود و روشن است که اگر آموزش زبان خارجی به دبستان هم وارد شود باز هم نباید این مسآله را فراموش کرد.
اما چند روز پیش، زهره طیب زاده،عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس،در گفت و گو با خبرگزاری تسنیم درباره ی آموزش زبان خارجی در دبستان گفت و گویی انجام داد. ایشان در بخشی از این گفت و گو بیان کردند : " نوع عملکرد آموزش و پرورش در بحث آموزش زبان به دانشآموزان باید تغییر یابد. هماکنون با پیشرفت فناوریهای روز نیاز به دانستن زبان انگلیسی ضروری است. وقتی زبان از سنین پایینتر به دانشآموزان آموزش داده شود، سریع تر فراگرفته میشود. هماکنون به دلیل ناکارآمدی نظام آموزش و پرورش در بحث آموزش زبان خانوادهها مجبور میشوند تا فرزندان خود را به کلاسهای خصوصی بفرستند که در این کلاسها نیز کتب و متون تدریس شده متناسب با فرهنگ ایرانی نیست و بر این کلاسها نیز نظارتی نمیشود. آموزش زبان انگلیسی به دلیل فراگیری این زبان اجتناب ناپذیر است و برای شروع آموزش زبان از دوره ابتدایی باید بررسیها و نظارتهای لازم صورت بگیرد تا با رعایت ملاحظات فرهنگی بتوان شروع آموزش زبان در مدارس را حداقل از دوره ابتدایی آغاز کرد."
هم اکنون شاید زمان مناسبی باشد که فرادستان آموزش و پرورش کشور هم،یک بار دیگر آموزش زبان انگلیسی در دبستان را در دستور کار خود بگذارند و با رای زنی با دیگر نمایندگان مجلس،بتوانند به تصویب قانون های بایسته این مهم بپردازند.
http://www.armandaily.ir/?NPN_Id=720&pageno=5