روزنامه آرمان،8 دی 92
بنفشه رنجی
برخورد سلیقهای در مقابل نقض قانون در هر زمینهای نگرانکننده و حاکی از قانونگریزی جامعه است. نگرانیها زمانی افزایش مییابد که ابهام در آییننامه یا قانون، دلیل موجهی میشود برای افرادی که برخوردهای سلیقهای را راهکاری برای تصمیمگیری درباره مشکلات میدانند. ششم آذر، امیراحمد 14ساله مقیم شیراز به مدرسه میرود اما مسائلی سد راه حضورش در مدرسه میشود و مادر در بازگشت به خانه با جسد به دارآویخته او مواجه میشود که از چارچوب اتاق آویزان است .یک روز قبل، پنجم آذرماه، والدین امیراحمد به مدرسه رفته بودند تا موضوع اخراج او را بهدلیل همراه داشتن موبایل پیگیری کنند درحالی که معاون مدرسه به آنها گفته بود: «از نظر من اخراج است». کارشناسان و روانشناسان بر این باورند که اگر حتی نتوانیم آوردن تلفن همراه را تنها دلیل خودکشی بدانیم، اما اتفاقی که در مدرسه افتاده میتواند یکی از عوامل موثر بر اقدام به خودکشی و همچنین محرک او بوده باشد. کاظم احمدیان، مشاور خانواده با بیان اینکه متاسفانه برخی مدرسههای ما سنتی، کهنه، غیرعلمی و تکبعدی عمل میکنند و آموزش و پرورش باید از نگاه تکبعدی و صرفا آموزشی خارج شود، عنوان میکند: مشکل اینجاست که مدرسهها خیلی اشتباه میکنند. من برخوردی که با دانشآموز رخ داده را تائید نمیکنم، مدرسهها در ایران مشکل پرورشی دارند. آنها در برخورد با موضوعاتی مانند موی سر و ظاهر گاهی به شخصیت دانشآموز توهین میکنند. یکی از این موضوعات هم تلفنهمراه است. بر اساس آییننامه اجرایی مدارس، ورود تلفن همراه به مدارس ممنوع است و شورای مدرسه درباره برخورد با دانشآموزانی که برخلاف مقررات تلفن همراه به مدرسه میآورند، تصمیمگیری میکند؛ شورای مدرسه بر اساس آئیننامه انضباطی برای برخورد با دانشآموزان خاطی تصمیمگیری میکند. البته اخراج دائم از مدرسه در آئیننامه انضباطی وجود ندارد و در شرایط خاص دانشآموز به مدرسه دیگر منتقل میشود. مدیرکل ارزیابی و عملکرد شکایات آموزش و پرورش در گفتوگو با مهر از بازنگری قانون ممنوعیت ورود موبایل به مدارس خبر داده و گفته است: صدور بخشنامه ممنوعیت ورود موبایل بهمدرسه به معنای اجرای آن تا ابد نیست و میتوان این قانون را بازنگری کرد تا دانشآموز با شرایطی ویژه امکان همراه داشتن تلفنهمراه در مدرسه را داشته باشد. سیدرحیم میرشاهولد ضمن بیان اینکه در یک ماه گذشته جلسات مختلفی در این زمینه برگزار شده، افزوده است: موافقان استفاده از موبایل معتقدند که با حفظ ضوابطی، دانشآموز میتواند موبایل را به داخل مدرسه بیاورد اما، قطعا موبایل باید در ساعات آموزشی و در کلاس درس خاموش باشد.
لزوم برخورد پژوهشی
یک کارشناس آموزش و پرورش ضمن مبهم دانستن آییننامه درباره همراه داشتن موبایل، به آرمان میگوید: تکلیف مدارس در این زمینه مشخص نیست. این آییننامه نیاز به بازنگری دارد. آموزش و پرورش باید با برخورد پِژوهشی وارد این مسئله شود. مهدیبهلولی برخوردهای سلیقهای با دانشآموزان درباره موبایل را نتیجه ابهام در آییننامه اجرایی میداند و تصریح میکند: تا زمانی که نحوه برخورد با دانشآموز مشخص نباشد انتظار رفتارهای غیرقابل پیشبینی مدیران و معلمان در سراسر ایران را باید داشته باشیم که نتیجهاش موردی مانند امیراحمد است. ابهام در آییننامه سبب سختگیری برخی مدارس و برخورد راحت برخی دیگر شده است یا برای مثال در مدرسهای که تدریس میکنم دانشآموزان مقطع آخر دبیرستان اجازه استفاده از موبایل دارند درحالی که مقاطع دیگر این اجازه را ندارند. او ضمن انتقاد از کمکاری پژوهشکده آموزش و پرورش در زمینه پژوهش درباره مسئله موبایل عنوان میکند: وظیفه پژوهشکده آموزش تحقیق و پژوهش در زمینههای مختلف است درحالی که، ما چنین فعالیتهایی را از این نهاد نمیبینیم. مهم این است که برای کارکرد موبایل در مدارس باید تعریف داشته باشیم. اگر لازم باشد در کلاسهای درس از موبایل استفاده شود، موبایلهایی با کارکرد پژوهشی باید تولید شود. بهلولی با اشاره به تجربیات خود در مدارس غیرانتفاعی و تفاوت برخورد آنها با مدارس دولتی درباره موبایل اظهار میکند: من در تعدادی از مدارس غیرانتفاعی دیدهام که دانشآموزان موبایل میآورند و آن را به مدیران و معلمان تحویل میدهند و زمان خروج از مدرسه آن را دریافت میکنند زیرا، این مدارس در پی جلب نظر دانشآموزان هستند درحالی که در مدرسههای دولتی چنین نیست و این مصداق بارز تبعیض میان دانشآموزان مدارس دولتی و غیرانتفاعی است. او مسئله موبایل و ورود آن به کلاس درس را دغدغهای میداند که در اکثر کشورها وجود دارد زیرا سبب حواسپرتی دانشآموزان و افت آموزشی آنان میشود.
برخوردهای عاطفی جایگزین رفتارهای خشونتآمیز
سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در همین زمینه به آرمان میگوید: آییننامه مدارس درباره ممنوعیت موبایل را مطالعه نکرده است. عبدالوحید فیاضی با تاکید بر اینکه هر آییننامهای باید جامع باشد، میافزاید: نظر من این است که با توجه به ویژگیهای منطقهای و فرهنگی شورای مدرسه میتواند درباره نحوه برخورد تصمیمگیری کند. او تصمیمگیری شورای مدرسه در این زمینه را دارای این مزایا میداند که برخورد میتواند متناسب با شرایط فرهنگی در هر منطقه باشد و همچنین نسبت به مدیران و معلمان اعتمادسازی شود. فیاضی از طرفی دیگر نسبت به برخورد سلیقهای شورای مدرسه و استفاده از تنبیهات ابراز نگرانی میکند. این نماینده مجلس ضمن بیان اینکه مرکز پژوهشهای مجلس و نهادهای نظارتی باید آییننامه را مطالعه و نقصهای آن را برطرف کنند، میگوید: تا به حال کمیسیون آموزش در این زمینه اقدامی انجام نداده است. او برخورد با دانشآموزان متخلف را موضوع حساسی میداند و میگوید: برخوردهای عاطفی و محبتآمیز باید سهم بیشتری داشته باشد و مورد توجه مدیران و معلمان قرار گیرد.
http://www.armandaily.ir/?NPN_Id=495&pageno=4