روزنامه آرمان،26/2/92
روناک حسینی: آموزش مسائل مدنی و حقوق شهروندی، پیشگیری از اعتیاد، آموزش روشهای پیشگیری از ایدز و... همواره بر سر گنجاندن این مطالب در کتب درسی و آموزشی به بچه مدرسهایها بحث بوده و موافقان و مخالفان هر کدام بر سر موضع خود ایستادگی میکردند. حاصل هم این میشده که بچهها میماندند با ناآگاهی یا آگاهیهای ناقصشان. چندی پیش بابک دینپرست، معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفته بود که قرار است حدود 11 صفحه در کتاب درسی بهداشت و سلامت ششم ابتدایی به ذکر مضرات مواد مخدر اختصاص داده شود. به نقل از ایسنا، دین پرست گفت: طرح مصون سازی دانشآموزان در معرض اعتیاد با پیگیریهای وزیر و معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش به ثمر رسیده و مشخص شده است که علل جدی بروز اعتیاد، آسیبهای خانوادگی است که طرحهایی برای پیشگیری از آن انجام و اعتبارات آن نیز فراهم شده است. حدود 10 میلیون نفر بیسواد مطلق در کشور وجود دارند که اگر شمار افراد زیر سیکل هم به آنها اضافه شود این آمار بسیار بالا میرود که ما برای این قشر از جامعه که گرفتار اعتیاد نشوند محتوای مناسب آموزشی تهیه کرده و آموزش مربیان را در رأس کارهای خود قرار دادهایم و تفاهمنامهای را با نهضت سوادآموزی به منظور سواد این افراد در نظر گرفتهایم. در کنار این موضوع رئیس ستاد دیه کشور نیز از آموزش قوانین مربوط به دیه در حوادث رانندگی سخن گفته بود و پیشنهادهایی هم مبنی بر آموزش مسائل مربوط به دیه و قوانین چک بلامحل داده شده بود. اما روز گذشته این پیشنهادات با واکنشهایی از سوی وزارت آموزش و پرورش مواجه شد. محیالدین بهرام محمدیان، رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش درباره آخرین اظهارات مسئولان ستاد دیه و مبارزه با مواد مخدر مبنی بر ورود موضوعاتی همچون مهریه، چک بلامحل و دیه حوادث رانندگی و همچنین مضرات مواد مخدر به کتب درسی، ضمن رد و با انتقاد از چنین اظهارنظرهایی، گفت: کتابهای درسی دارای نقشه جامع هستند و صرفا متناسب با این سند تدوین میشوند. به نقل از ایسنا، محمدیان همچنین با ابراز گلهمندی از اظهارنظر غیرمسئولانه برخی از نهادها در ارتباط با برنامه آموزشی و کتب درسی گفت: این اظهارات از سوی رئیس ستاد دیه بدون کارشناسی است. سازمان پژوهش ضمن استقبال از توسعه همکاریهای بین دستگاهی اعلام میکند که متولی برنامهریزی آموزشی و محتوای کتب، سازمان پژوهش و برنامهریزی بوده و نهاد تصویبکننده این موضوعات نیز شورای عالی آموزشی وزارت آموزش و پرورش است. ظاهرا برخی از نهادها برای ابراز سخن تازه یا ارائه گزارش کاری انجام نشده خود، اظهارنظرهای خارج از حوزه مسئولیت خود انجام میدهند.
بچهها باید در قبال خطرات جامعه واکسینه شوند
فرهاد بشیری، عضو کمیسیون آموزش مجلس معتقد است آموزش این گونه مباحث بهرغم موضعگیری وزارت آموزش و پرورش از ضروریات است و تنها باید به این نکته توجه شود که مبادا با استفاده از شیوههای غلط این کار به بدآموزی تبدیل شود. بشیری در گفتوگو با آرمان میگوید: موضوع تعلیم و تربیت ظرافتها و دقت نظرهای دقیقی را میطلبد. آموزشهای متنوع به کودکان از واجبات است اما باید این موضوع را از جمیع جهات در نظر بگیریم که در نبود نگاه کارشناسانه به ضد خودش بدل نشود. ضروری است که آگاهی بچهها نسبت به مسائل آسیب اجتماعی و مشکلات جامعه بالاتر برود تا بتواند دانشآموزان را در مقابل این مسائل واکسینه کند. بشیری معتقد است نکته دیگری هم که باید در نظر داشت اقتضای سن در انتخاب نوع آموزش است. باید برای هر رده سنی برنامه داشت. باید ارزشهای جامعه و فرهنگ حاکم نیز در نظر گرفته شود تا کار تبدیل به ضد ارزش نشود. بشیری میگوید این گونه مسائل که مصداق بدآموزی است در کتابهای درسی موجود کمتر است اما نمونههای بارزش را میتوان در رسانه علیالخصوص تلویزیون شاهد بود. مهدی بهلولی، آموزگار و کارشناس مسائل آموزشی درخصوص آموزش مسائل مربوط به آسیبهای اجتماعی به دانشآموزان معتقد است باید بدون توجه به تابوها بچهها را از موضوعات تا بدین پایه پراهمیت آگاه کرد. بهلولی میگوید: من فکر نمیکنم دادن این اطلاعات به بچهها کار نابجایی باشد. مسائل شهروندی نیز از جمله مباحثی هستند که مطرح کردنشان در مدارس لازم است. بچهها باید با حقوق شهروندی خود آشنا شوند و نسبت به قوانین مدنی آگاه. همینطور آموزشهایی پیرامون اعتیاد از ملزومات مباحث مطرح در مدارس است. من خودم دیدهام که برخی بچهها بعد از مدرسه سیگار دود میکنند یا در قهوهخانهها قلیان میکشند. پس آموزش دادن برای جلوگیری از این اتفاقات لازم است. بهلولی معتقد است این مسائل نیز مانند مساله ایدز نباید با سهلانگاری به فراموشی سپرده شوند. «این موضوع با توجه به موج سوم ایدز که از آن حرف میزنند و اینکه آمار مبتلایان به این بیماری از طریق برقراری روابط پرخطر افزایش پیدا کرده هر چه بیشتر از قبل بحث ضرورت آموزش را وسط میکشد. چند سال پیش یک سری جزوههایی دربارهایدز در مدارس توزیع شد که بدون مدرس در اختیار بچهها قرار گرفت. در واقع با این شیوه بیشتر از اهمیت این موضوع در نظر بچهها کاسته شد و من خودم شاهد بودم که چطور دانشآموزان با آن برخورد کردند. بچهها ابدا این مساله را جدی نگرفتند.» بهلولی میگوید بهترین جا برای شکستن تابوها مدرسه است آن هم در شرایطی که این موضوع حتی در خانوادهها هم مطرح نمیشود. با شروع ملایم از مدارس میشود این حرفهای ممنوعه که نگفتنشان بسیار خطرناک است به زبان آورده شود و با دادن آگاهی به بچهها جلوی آسیبهای غیرقابل جبران بعدی را بگیریم. این کارشناس آموزش در رابطه با شیوه آموزش این مسائل طوری که مناسب سن بچهها باشد میگوید: میشود این کار را از سنین پایین شروع کرد اما مانند باقی مسائل علمی در هر سنی شرایط مقتضی را هم در نظر گرفت. این کار باید در سالهای مختلف با کیفیت مختلف انجام شود و این نیست که فقط در سال سوم دبیرستان یک سری آموزشهای سریع بدهیم و رد شویم که مسلما تاثیری را که مطلوب ماست نخواهد داشت. این آموزشها باید با توجه به سن دانشآموز داده شود. مثلا در سالهای ابتدایی کودکانه و هر چقدر که سن بالاتر میرود و درک عمیقتر، اساسیتر و گستردهتر میشود. در هر حال اینکه به بچهها راههای محافظت از خودشان را یاد بدهیم و آنها را با حقوق مدنی خود نیز آشنا کنیم اتفاق بسیار خوبی است و نباید از اثرات مثبتی که این کار دارد چشم پوشید.
http://www.armandaily.ir/?NPN_Id=311&pageno=7
روزنامه آرمان،26/2/92
روناک حسینی: آموزش مسائل مدنی و حقوق شهروندی، پیشگیری از اعتیاد، آموزش روشهای پیشگیری از ایدز و... همواره بر سر گنجاندن این مطالب در کتب درسی و آموزشی به بچه مدرسهایها بحث بوده و موافقان و مخالفان هر کدام بر سر موضع خود ایستادگی میکردند. حاصل هم این میشده که بچهها میماندند با ناآگاهی یا آگاهیهای ناقصشان. چندی پیش بابک دینپرست، معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفته بود که قرار است حدود 11 صفحه در کتاب درسی بهداشت و سلامت ششم ابتدایی به ذکر مضرات مواد مخدر اختصاص داده شود. به نقل از ایسنا، دین پرست گفت: طرح مصون سازی دانشآموزان در معرض اعتیاد با پیگیریهای وزیر و معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش به ثمر رسیده و مشخص شده است که علل جدی بروز اعتیاد، آسیبهای خانوادگی است که طرحهایی برای پیشگیری از آن انجام و اعتبارات آن نیز فراهم شده است. حدود 10 میلیون نفر بیسواد مطلق در کشور وجود دارند که اگر شمار افراد زیر سیکل هم به آنها اضافه شود این آمار بسیار بالا میرود که ما برای این قشر از جامعه که گرفتار اعتیاد نشوند محتوای مناسب آموزشی تهیه کرده و آموزش مربیان را در رأس کارهای خود قرار دادهایم و تفاهمنامهای را با نهضت سوادآموزی به منظور سواد این افراد در نظر گرفتهایم. در کنار این موضوع رئیس ستاد دیه کشور نیز از آموزش قوانین مربوط به دیه در حوادث رانندگی سخن گفته بود و پیشنهادهایی هم مبنی بر آموزش مسائل مربوط به دیه و قوانین چک بلامحل داده شده بود. اما روز گذشته این پیشنهادات با واکنشهایی از سوی وزارت آموزش و پرورش مواجه شد. محیالدین بهرام محمدیان، رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش درباره آخرین اظهارات مسئولان ستاد دیه و مبارزه با مواد مخدر مبنی بر ورود موضوعاتی همچون مهریه، چک بلامحل و دیه حوادث رانندگی و همچنین مضرات مواد مخدر به کتب درسی، ضمن رد و با انتقاد از چنین اظهارنظرهایی، گفت: کتابهای درسی دارای نقشه جامع هستند و صرفا متناسب با این سند تدوین میشوند. به نقل از ایسنا، محمدیان همچنین با ابراز گلهمندی از اظهارنظر غیرمسئولانه برخی از نهادها در ارتباط با برنامه آموزشی و کتب درسی گفت: این اظهارات از سوی رئیس ستاد دیه بدون کارشناسی است. سازمان پژوهش ضمن استقبال از توسعه همکاریهای بین دستگاهی اعلام میکند که متولی برنامهریزی آموزشی و محتوای کتب، سازمان پژوهش و برنامهریزی بوده و نهاد تصویبکننده این موضوعات نیز شورای عالی آموزشی وزارت آموزش و پرورش است. ظاهرا برخی از نهادها برای ابراز سخن تازه یا ارائه گزارش کاری انجام نشده خود، اظهارنظرهای خارج از حوزه مسئولیت خود انجام میدهند.
بچهها باید در قبال خطرات جامعه واکسینه شوند
فرهاد بشیری، عضو کمیسیون آموزش مجلس معتقد است آموزش این گونه مباحث بهرغم موضعگیری وزارت آموزش و پرورش از ضروریات است و تنها باید به این نکته توجه شود که مبادا با استفاده از شیوههای غلط این کار به بدآموزی تبدیل شود. بشیری در گفتوگو با آرمان میگوید: موضوع تعلیم و تربیت ظرافتها و دقت نظرهای دقیقی را میطلبد. آموزشهای متنوع به کودکان از واجبات است اما باید این موضوع را از جمیع جهات در نظر بگیریم که در نبود نگاه کارشناسانه به ضد خودش بدل نشود. ضروری است که آگاهی بچهها نسبت به مسائل آسیب اجتماعی و مشکلات جامعه بالاتر برود تا بتواند دانشآموزان را در مقابل این مسائل واکسینه کند. بشیری معتقد است نکته دیگری هم که باید در نظر داشت اقتضای سن در انتخاب نوع آموزش است. باید برای هر رده سنی برنامه داشت. باید ارزشهای جامعه و فرهنگ حاکم نیز در نظر گرفته شود تا کار تبدیل به ضد ارزش نشود. بشیری میگوید این گونه مسائل که مصداق بدآموزی است در کتابهای درسی موجود کمتر است اما نمونههای بارزش را میتوان در رسانه علیالخصوص تلویزیون شاهد بود. مهدی بهلولی، آموزگار و کارشناس مسائل آموزشی درخصوص آموزش مسائل مربوط به آسیبهای اجتماعی به دانشآموزان معتقد است باید بدون توجه به تابوها بچهها را از موضوعات تا بدین پایه پراهمیت آگاه کرد. بهلولی میگوید: من فکر نمیکنم دادن این اطلاعات به بچهها کار نابجایی باشد. مسائل شهروندی نیز از جمله مباحثی هستند که مطرح کردنشان در مدارس لازم است. بچهها باید با حقوق شهروندی خود آشنا شوند و نسبت به قوانین مدنی آگاه. همینطور آموزشهایی پیرامون اعتیاد از ملزومات مباحث مطرح در مدارس است. من خودم دیدهام که برخی بچهها بعد از مدرسه سیگار دود میکنند یا در قهوهخانهها قلیان میکشند. پس آموزش دادن برای جلوگیری از این اتفاقات لازم است. بهلولی معتقد است این مسائل نیز مانند مساله ایدز نباید با سهلانگاری به فراموشی سپرده شوند. «این موضوع با توجه به موج سوم ایدز که از آن حرف میزنند و اینکه آمار مبتلایان به این بیماری از طریق برقراری روابط پرخطر افزایش پیدا کرده هر چه بیشتر از قبل بحث ضرورت آموزش را وسط میکشد. چند سال پیش یک سری جزوههایی دربارهایدز در مدارس توزیع شد که بدون مدرس در اختیار بچهها قرار گرفت. در واقع با این شیوه بیشتر از اهمیت این موضوع در نظر بچهها کاسته شد و من خودم شاهد بودم که چطور دانشآموزان با آن برخورد کردند. بچهها ابدا این مساله را جدی نگرفتند.» بهلولی میگوید بهترین جا برای شکستن تابوها مدرسه است آن هم در شرایطی که این موضوع حتی در خانوادهها هم مطرح نمیشود. با شروع ملایم از مدارس میشود این حرفهای ممنوعه که نگفتنشان بسیار خطرناک است به زبان آورده شود و با دادن آگاهی به بچهها جلوی آسیبهای غیرقابل جبران بعدی را بگیریم. این کارشناس آموزش در رابطه با شیوه آموزش این مسائل طوری که مناسب سن بچهها باشد میگوید: میشود این کار را از سنین پایین شروع کرد اما مانند باقی مسائل علمی در هر سنی شرایط مقتضی را هم در نظر گرفت. این کار باید در سالهای مختلف با کیفیت مختلف انجام شود و این نیست که فقط در سال سوم دبیرستان یک سری آموزشهای سریع بدهیم و رد شویم که مسلما تاثیری را که مطلوب ماست نخواهد داشت. این آموزشها باید با توجه به سن دانشآموز داده شود. مثلا در سالهای ابتدایی کودکانه و هر چقدر که سن بالاتر میرود و درک عمیقتر، اساسیتر و گستردهتر میشود. در هر حال اینکه به بچهها راههای محافظت از خودشان را یاد بدهیم و آنها را با حقوق مدنی خود نیز آشنا کنیم اتفاق بسیار خوبی است و نباید از اثرات مثبتی که این کار دارد چشم پوشید.