دیوار معلم کوتاه است دیوار حاشای مدیریت ناکارآمد بلند
محمد تقی فلاحی،تارنمای نامه
پس از سخنان چندی پیش رئیس دادگستری آذربایجان غربی که گفته بود: با کارشناسی‌های انجام شده در حادثه‌ی آتش سوزی در مدرسه «شین‌آباد»، تاکنون هیچ شخص یا نهادی به عنوان مقصر شناخته و معرفی نشده است. اکنون حسین‌علی شهریاری، رییس کمیسون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی خود بر مسند قضا نشسته و اعلام کرده معلم مدرسه به‌دلیل بی‌تدبیری‌اش مقصر است... یا کسی‌که بخاری را جلو در رها کرده است هم می‌تواند جزو مقصرین حادثه باشد.
به نظر می‌رسد این نماینده محترم، ضمن ارائه راهکار قانونی وظیفه‌ی دادستان را نیز به او آموزش می‌دهد: اما در مجموع به نظر می‌رسد قوه قضاییه به دنبال این موضوع است که یک نفر برود و مثلا از مدیر مدرسه یا معلم شکایت کند در حالی‌که در این مورد دادستان به‌عنوان مدعی‌العموم خود باید وارد قضیه شود و بداند که مردم منطقه به‌دلیل بافت فامیلی ممکن است نخواهند از کسی شکایت داشته باشند.و در نهایت حکم نهایی را نیز صادر می‌کند!
در مجموع حادثه ناگوار مدرسه شین‌آباد را می‌توان به قتل غیرعمدی تشبیه کرد که اگرچه تعمدی در انجام آن نبوده است اما بی‌تدبیری عامل اصلی به وقوع پیوستن آن است در جریان این حادثه بیان شده است که اگر مستخدم مدرسه به جای این‌که بخاری را بیرون اندازد، دانش آموزان را به بیرون هدایت می‌کرد شاهد تلفات کمتری بودیم. یا این‌که اگر در مدرسه کپسول آتش نشانی وجود داشت با استفاده از آن، می‌شد جلوی این حادثه را گرفت. چنین تقصیراتی مطرح است که به گفته رئیس دادگستری آذربایجان غربی، این‌گونه تقصیرات، تقصیرات قضایی محسوب نمی‌شود.
شاید به لحاظ قضایی سخنان رئیس دادگستری پذیرفتنی می‌نماید اما این ماجرا جنبه‌های دیگری نیز دارد که در سخنان ایشان نیز دیده می‌شود و دامنه اما و اگرها را گسترش می‌دهد.
اگر در مدرسه کپسول آتش‌نشانی وجود داشت،(چرا وجود نداشته است؟ چند مدرسه در کشور فاقد چنین امکانات حداقلی در برابر حوادث هستند؟ چه شخص یا واحدی در آموزش و پرورش مسئول رسیدگی به این امور است؟ با کدام ردیف بودجه ای؟) اگر با توجه به ساختار ابداعی وزیر، مدیر از این مدرسه حذف نشده بود،(در حال حاضر با طرحی که آقای حاجی بابایی- برخلاف قانون - داده مدارس به‌طور جداگانه از داشتن مدیر محروم شده‌ا‌ند. چون با تصمیمات وزیر تنها برای مجتمع‌های تحصیلی مدیر قرار می‌دهند. یک مدیر برای تمام مدرسه‌های یک مجتمع)
اگر مدیر آموزش و پرورش منطقه دومیلیارد تومان بودجه سال قبل را خرج بهبود شرایط مدرسه های منطقه می‌کرد و آن را بازپس نمی فرستاد، اگر کلاس های درس مدرسه شین آباد و مدارسی مانند آن قبل از حادثه بازسازی می‌شدند و پکیج برای آن‌ها نصب می‌شد و نه چند هفته پس از حادثه، اگر آن‌گونه که نماینده پیرانشهر می‌گوید در حالی‌که تنها در سطح استان آذربایجان غربی 3000 و در سطح شهر پیرانشهر 88 کلاس تخریبی وجود دارد؛ تنها به‌عنوان نمونه آموزش و پرورش 390میلیارد تومان صرف ساخت استخر دانش‌آموزی نمی‌کرد و بخشی از این پول صرف بهبود شرایط مدارس می‌شد.
اگر منابع و سرمایه‌های انسانی موجود، در سطح کشور درست و عادلانه توزیع می‌شد و سیاسی شدن آموزش و پرورش، مسائل غیرآموزشی را در این وزارتخانه در اولویت قرار نمی‌داد. اگرها ... ادامه دارد.
استیضاح که در این شرایط به مصلحت نیست! اگر تا چند هفته‌ی دیگر حادثه جدیدی رخ ندهد -که امیدوارم چنین باشد-همه چیز به روال عادی باز خواهد گشت.
اما سخنان خضری نماینده پیرانشهر نیز شاید جنبه‌ی دیگری از ماجرا را روشن نماید: " قانونا، شرعا و عرفا آموزش و پرورش مسئول این حادثه است چرا که این اتفاق در یک فضای آموزشی رخ داده و کسی جز آموزش و پرورش مسئول حفاظت از جان این دانش آموزان نبود."
محمد تقی فلاحی،تارنمای نامه
پس از سخنان چندی پیش رئیس دادگستری آذربایجان غربی که گفته بود: با کارشناسی‌های انجام شده در حادثه‌ی آتش سوزی در مدرسه «شین‌آباد»، تاکنون هیچ شخص یا نهادی به عنوان مقصر شناخته و معرفی نشده است. اکنون حسین‌علی شهریاری، رییس کمیسون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی خود بر مسند قضا نشسته و اعلام کرده معلم مدرسه به‌دلیل بی‌تدبیری‌اش مقصر است... یا کسی‌که بخاری را جلو در رها کرده است هم می‌تواند جزو مقصرین حادثه باشد.
به نظر می‌رسد این نماینده محترم، ضمن ارائه راهکار قانونی وظیفه‌ی دادستان را نیز به او آموزش می‌دهد: اما در مجموع به نظر می‌رسد قوه قضاییه به دنبال این موضوع است که یک نفر برود و مثلا از مدیر مدرسه یا معلم شکایت کند در حالی‌که در این مورد دادستان به‌عنوان مدعی‌العموم خود باید وارد قضیه شود و بداند که مردم منطقه به‌دلیل بافت فامیلی ممکن است نخواهند از کسی شکایت داشته باشند.و در نهایت حکم نهایی را نیز صادر می‌کند!
در مجموع حادثه ناگوار مدرسه شین‌آباد را می‌توان به قتل غیرعمدی تشبیه کرد که اگرچه تعمدی در انجام آن نبوده است اما بی‌تدبیری عامل اصلی به وقوع پیوستن آن است در جریان این حادثه بیان شده است که اگر مستخدم مدرسه به جای این‌که بخاری را بیرون اندازد، دانش آموزان را به بیرون هدایت می‌کرد شاهد تلفات کمتری بودیم. یا این‌که اگر در مدرسه کپسول آتش نشانی وجود داشت با استفاده از آن، می‌شد جلوی این حادثه را گرفت. چنین تقصیراتی مطرح است که به گفته رئیس دادگستری آذربایجان غربی، این‌گونه تقصیرات، تقصیرات قضایی محسوب نمی‌شود.
شاید به لحاظ قضایی سخنان رئیس دادگستری پذیرفتنی می‌نماید اما این ماجرا جنبه‌های دیگری نیز دارد که در سخنان ایشان نیز دیده می‌شود و دامنه اما و اگرها را گسترش می‌دهد.
اگر در مدرسه کپسول آتش‌نشانی وجود داشت،(چرا وجود نداشته است؟ چند مدرسه در کشور فاقد چنین امکانات حداقلی در برابر حوادث هستند؟ چه شخص یا واحدی در آموزش و پرورش مسئول رسیدگی به این امور است؟ با کدام ردیف بودجه ای؟) اگر با توجه به ساختار ابداعی وزیر، مدیر از این مدرسه حذف نشده بود،(در حال حاضر با طرحی که آقای حاجی بابایی- برخلاف قانون - داده مدارس به‌طور جداگانه از داشتن مدیر محروم شده‌ا‌ند. چون با تصمیمات وزیر تنها برای مجتمع‌های تحصیلی مدیر قرار می‌دهند. یک مدیر برای تمام مدرسه‌های یک مجتمع)
اگر مدیر آموزش و پرورش منطقه دومیلیارد تومان بودجه سال قبل را خرج بهبود شرایط مدرسه های منطقه می‌کرد و آن را بازپس نمی فرستاد، اگر کلاس های درس مدرسه شین آباد و مدارسی مانند آن قبل از حادثه بازسازی می‌شدند و پکیج برای آن‌ها نصب می‌شد و نه چند هفته پس از حادثه، اگر آن‌گونه که نماینده پیرانشهر می‌گوید در حالی‌که تنها در سطح استان آذربایجان غربی 3000 و در سطح شهر پیرانشهر 88 کلاس تخریبی وجود دارد؛ تنها به‌عنوان نمونه آموزش و پرورش 390میلیارد تومان صرف ساخت استخر دانش‌آموزی نمی‌کرد و بخشی از این پول صرف بهبود شرایط مدارس می‌شد.
اگر منابع و سرمایه‌های انسانی موجود، در سطح کشور درست و عادلانه توزیع می‌شد و سیاسی شدن آموزش و پرورش، مسائل غیرآموزشی را در این وزارتخانه در اولویت قرار نمی‌داد. اگرها ... ادامه دارد.
استیضاح که در این شرایط به مصلحت نیست! اگر تا چند هفته‌ی دیگر حادثه جدیدی رخ ندهد -که امیدوارم چنین باشد-همه چیز به روال عادی باز خواهد گشت.
اما سخنان خضری نماینده پیرانشهر نیز شاید جنبه‌ی دیگری از ماجرا را روشن نماید: " قانونا، شرعا و عرفا آموزش و پرورش مسئول این حادثه است چرا که این اتفاق در یک فضای آموزشی رخ داده و کسی جز آموزش و پرورش مسئول حفاظت از جان این دانش آموزان نبود."
